-
1 μανδρ-αγόρας
μανδρ-αγόρας, ὁ, der Alraun, eine betäubende u. einschläfernde Pflanze, Theophr., Diosc.; ὁ οἶνος τὰς λύπας ὥςπερ ὁ μανδραγόρας τοὺς ἀνϑρώπ ους κοιμίζει, Xen. Conv. 2, 24; μανδραγόρᾳ ἢ μέϑῃ ξυμποδίσαντες, Plat. Rep. VI, 488 c; οὐδ' ἀνεγερϑῆναι δυνάμεϑα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἐοίκαμεν, Dem. 10, 6; ἀνίστησιν ἄκοντας οἷον ἐκ μανδραγόρου καϑεύδοντας, Luc. Dem. enc. 36, καϑάπερ ὑπὸ μανδραγόρα καϑεύδειν, Tim. 2, im Todtenschlaf liegen, u. öfter.
-
2 μανδραγόρας
μανδρ-αγόρας, ὁ, u. μανδραγόρα, ἡ, der Alraun, eine betäubende u. einschläfernde Pflanze; καϑάπερ ὑπὸ μανδραγόρα καϑεύδειν, im Totenschlaf liegen